«Πηγαίνουμε στὸ θέατρο; τὸν κινηματογράφο; Ἀνοίγουμε βιβλία; Διαβάζουμε ποίηση; πεζογραφία; Συζητοῦμε πολιτικά; – παντοῦ θὰ συναντήσουμε τ’ Ἀρχαῖα.»

« Allez au théâtre, au cinéma, ouvrez les livres, lisez de la poésie, des romans, parlez politique : tout est empli de grec. »                 Ζακλὶν ντὲ Ῥομιγύ (Jacqueline de Romilly)

                                                        ———  ———

«Ἡ Ἑλληνικὴ καὶ ἡ Κινεζική … εἶναι οἱ μόνες γλῶσσες μὲ συνεχῆ ζῶσα παρουσία ἀπὸ τοὺς ἴδιους λαοὺς καὶ στὸν ἴδιον χῶρο ἐδῶ καὶ 4.000 ἔτη. Ὅλες οἱ γλῶσσες θεωροῦνται “κρυφοελληνικές”, μὲ πλούσιο δανεισμὸ ἀπὸ τὴν μητέρα τῶν γλωσσῶν, τὴν Ἑλληνική.»                                        Φρανθίσκο Ἀδράδος (Francisco Adrados), γλωσσολόγος

                                                        ———  ———

Ὁποτεδήποτε ἀδυνατῶ νὰ κατανοήσω τὸ παρόν, καταφεύγω στὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικά.

“Torno sempre al greco quando non riesco a decifrare il presente”

                                                          Ἄνδρεα Μαρκολόγγο / Andrea Marcolongo, ἑλληνίστρια